Zaburzenia integracji sensorycznej zwykle kojarzą nam się z dziećmi i ich niezdarnością, nadwrażliwością, wybiórczością pokarmową. To właśnie u małych dzieci zwykle jest rozpoznawane zaburzenie SI. Istnieje wiele fantastycznych zajęć, terapii i porad dla rodziców małych dzieci, które mają zaspokoić potrzeby sensoryczne. Gdy jednak szukam informacji na temat zaburzeń integracji sensorycznej u starszych dzieci – nie znajduję wiele. Dzieci rosną ale nie wyrastają z zaburzeń integracji sensorycznej, potrzebują zatem innych aktywności aniżeli te, proponowane dla kilkulatków.
Pewnie jest tak, że u niektórych dzieci problemy sensoryczne znikają ale w zdecydowanej większości nie. Zaburzenia integracji sensorycznej mogą mieć swoją wieloletnią genezę i towarzyszyć ludziom od najmłodszych lat, poprzez dorosłe życie aż do późnej starości.
Wraz z wiekiem problemy sensoryczne ewoluują, przybierają inną formę zmieniając swoje natężenie. Dzieci z problemami sensorycznymi, które nie zostały zdiagnozowane i nie są w procesie terapeutycznym, stają się w pewnym momencie dorosłymi ludźmi, którzy nadal się z tymi trudnościami borykają obniżając komfort życia.
Wraz z wiekiem moich dzieci zauważyłam, że bardziej świadomie szukają sposobów na zaspokajania potrzeb sensorycznych. Często wiedzą co im pomaga, a ponieważ jesteśmy świadomi problemu, znamy go i rozumiemy, łatwiej nam zapewnić odpowiednie doznania.
Bo terapia integracji sensorycznej to nie tylko godzinne spotkanie z terapeutą w gabinecie. Znacznie szybsze efekty przynosi współpraca rodziców dziecka z terapeutą. Rodzic, który rozumie problemy i potrzeby sensoryczne własnego dziecka ma szansę je zaspokajać w codziennych, rutynowych sytuacjach oraz organizując zajęcia pozaszkolne tak aby działały one terapeutycznie (tak już przy okazji 🙂 ).
Zaburzenia integracji sensorycznej u starszych dzieci – zajęcia pozaszkolne
Tak się złożyło, że mój Starszak jest totalnym poszukiwaczem doznań, w dodatku bardzo ruchliwym i energicznym. Szukając zajęć pozaszkolnych staramy się celować głównie w sport (ale nie koniecznie). Oto kilka zajęć, które pomagają zaspokoić potrzeby sensoryczne starszych dzieci, nastolatków oraz dorosłych, a jednocześnie mają swój terapeutyczny wydźwięk. Niektóre z nich to zajęcia zorganizowane, w grupach, inne nie wymagają zajęć zorganizowanych, a jedynie podłogi, maty i chęci 🙂
- Joga – o jej zaletach nie ma co dyskutować. Zaledwie kilka minut dziennie ćwiczeń może naprawdę wiele zmienić. Rozciąganie, wyciszenie, nauka oddechu, panowanie nad ciałem…
- Piłka nożna – dla posiadaczy dużej ilości energii. Wymaga skupienia, opanowania, kontroli ciała i współpracy noga – oczy.
- Sztuki walki – idealne połączenie siły, rutyny i spokoju.
- Łucznictwo – w niesamowity sposób uczy świadomego oddechu, bo gdy patrzysz na strzałę i cel… Wymaga siły, uczy stabilności i dużej świadomości ciała.
- Jazda konna – praca ze zwierzętami wymaga spokoju i koncentracji. Poza przyjemnością z jazdy są też obowiązki: karmienie, sprzątanie 🙂 jest to wymagająca aktywność ale dostarcza mnóstwa bodźców sensorycznych.
- Pływanie – ciśnienie wody może być bardzo uspokajające i kojące dla wielu osób. Niektórym może jednak przeszkadzać szum i głośność na standardowych basenach.
- Trampoliny – niezależnie od wieku, skakanie na trampolinie może być świetną zabawą, a dodatkowo ogromną dawką bodźców.
- Trening parkour/przeszkody/tor ninja – jak myślę o trampolinach od razu przypomina mi się tor przeszkód, który często odwiedzamy np. w Stację Grawitację. Aktywności na torach przeszkód, liny, ciasne przejścia to fantastyczna zabawa niezależnie od wieku. Wpływa na koordynację, budowanie siły i zapewnia mnóstwo bodźców sensorycznych.
- Muzyka – niezależnie od tego, czy śpiewasz, grasz na bębnach, czy brzdąkasz na gitarze, w ludzkiej reakcji na muzykę jest coś bardzo naturalnego i instynktownego. Otwiera, uwrażliwia, dostarcza bodźców dźwiękowych.
- Gimnastyka – to kolejna wspaniała aktywność zapewniająca szereg bodźców sensorycznych (uwielbiałam będąc dzieckiem 🙂 ).
- Ogrodnictwo – praca w ogrodzie wymaga kontaktu z wieloma teksturami i zapachami. To także dobry sposób na aktywność fizyczna i wspaniały sposób na kontakt z naturą. Dla nas mega wyciszający sposób na relaks po trudnym dniu.
- Taniec – może nie każdy jest fanem ale to wspaniały sposób na poczucie siebie, zwiększenie świadomości ciała, siły, koordynacji + ogromne korzyści płynące z muzyki samej w sobie.
- Ceramika – wraz z innymi formami sztuki, ceramika to fantastyczny sposób na pracę z teksturami. A praca na kole? Co za fantastyczne doznania sensoryczne!
To tylko kilka pomysłów na aktywności sensoryczne odpowiednie dla starszego dziecka/ nastolatka. Tak naprawdę chodzi o to, by znaleźć coś dla siebie, coś co sprawia frajdę, daje upust emocjom, sprawia przyjemność i będzie zgrywało się z prowadzoną terapią SI. Zaburzenia integracji sensorycznej u starszych dzieci nie znikają jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Trzeba się przyzwyczaić, że będą z nami/ naszymi dziećmi dłużej. Dlatego warto szukać takich aktywności, które sprawiają frajdę i pomagają naszym dzieciom w trudnościach dnia codziennego. Niekiedy wiąże się to z nietrafionymi decyzjami, czasami trzeba długo szukać, próbować. Czasem trzeba zmienić zdanie, czasem trzeba coś odświeżyć, jeśli przestaje nam odpowiadać. Co więcej, coś co sprawia Twojemu dziecku przyjemność dziś nie oznacza, że za pół roku będzie dla niego odpowiednie.
I tak, na końcu chodzi o to, by znaleźć to, co działa, a przy okazji dobrze się bawić próbując nowych rzeczy!
